Sisler aralandı
Aralandıkça güneşi gördüm
İçimdeki hazan bahara döndü

Neden ertelemiştim ki
Sevmeyi...
Sevilmeyi...
Ve kendimi bulmayı.

Sokakların geçilebileceğini
Çıkmazların çıkılmazlığını!
Ve kaldırımlarda iz aramayı öğrendim
Ve sonra kalabalık insan sellerini


Hayretimdi...
Sanki özlemimdi...
Ve kendimdeydim.

Sevinçten türkü mırıldandımıştım
İlk kez sesimi duymuştum
Soluk soluğa nefesimi çekmiştim

Sesimdi...
Hislerimdi...
Ve kendimdeydim.

Nisan yağmuruydu
Bir çiçeğe vurulmuştum
Ve yerden ayağım kesilmişti

Sevmiştim...
Esrimiştim...
Büyülü aşka.

Geceleri yıldız çalardım
Bazen mehtaba dalardım
Ve "aşkım" diye sayıklamışım

Kollarımı açtım...
Adeta tapmıştım...
Neşe saçmıştım: İlk kez mutluydum

Tanık olmuştu her yıldız bana
Mutlu birlikteliğe az kala
...
Ölüm geldi; apansız kaybetmiştim

Ölmüştü...
Göçmüştü...
Ölüm birdi ölen ikiydi.

Hüzün
Acılar
Yaralıydım...Keder bizi bulmasaydı...

...