Eli kalem tutan meydana çıksın
Bir şiir yazalım, adı AŞK olsun
Madem AŞKa düştün, susmayacaksın
Sükutu bozalım adı AŞK olsun

Râmi de buyursun, fikri cevvâl de
Heceler dansetsin iş bu minvâlde
Sabırdan tahliye gibi, şevvâlde
Kadehten sızalım, adı AŞK olsun

Âlem mecnun desin, garip çıkalım
Binayı boşluğa kurup çıkalım
Kapıyı sebepsiz vurup çıkalım
Cânanı üzelim, adı AŞK olsun

Bir sofra kuralım, hayal mezeli
Civara cem olsun dostun güzeli
Muhabbet meyanda yaksın gazeli
Ardında gezelim adı AŞK olsun

Gece aşka cevher, karanlık sarraf
Bundan daha âlâ yaşanmaz zifaf
Tüm renkleri saydam, tuvali şeffaf
Bir resim çizelim adı AŞK olsun

Ne çıkar, Kenân’ı garketsen kuma
Yusuf diye yansa, tutuşsa sema
Tek bir damla yaşı, Yakub’un âmâ
Gözünden süzelim, adı AŞK olsun

Fikri âzad edip tüm kederinden
Yakalım Aslı’yı binbir yerinden
Vazgeçip Leyla’dan, cayıp Şirinden
Ufukta gezelim, adı AŞK olsun

En asil şiirin ritmine uyup
Hayata dönelim gerçeği duyup
O’ndan gayrısını tabuta koyup
Bir mezar kazalım, adı AŞK olsun