gökyüzüme ışık oldu gözlerin...
yaralarıma merhem,
dualarıma karşılık,
hayallerime umut
ve yaşamama sebep oldu gülüşlerin...

kucağıma ilk aldığımda
kokunu içime çektim...
taa en derinlerime hapsettim
yüreğinin küçücük çırpınışlarını.
minicik ellerini avucuma sakladım
hayatımın en büyük hediyesini almışcasına,
mutlu ve huzurluydum bilemezsin...

hayattan vazgeçmek üzereydim
buldun beni...
yüzüme bakıp tüm çaresizliğin
ve muhtaçlığınla,
’yaşamalısın’ dedin bana...
evet kızım yaşamalıyım!
rabbim ömür verdikçe
hep senin yanında,
her sıkıntında,
ellerin avuçlarımda olacak...
başını omzuma koyup ağlayacaksın,
mutluluğunu paylaşacağım...

senin bana tekrardan hediye ettiğin hayatımı
layıkıyla ve tüm anneliğimle
sana geri vereceğim bebeğim...
söz veriyorum ki
sadece senin için
gülüşün mutluluğun ve umutların için
her zaman yanında olacağım...