...-Yüreğimin mevsimiydin.
Perili evimde masalımsı günler yaşıyorum.
Her gecenin arkasından bir kapı açılıyor,
Puslu sabahlara.
Garip bir uykusuzlukla geçiyor geceler,
Sabahları ağlamaktan morarmış gözlerle karşılıyorum.
Bazen çocuk oluyorum,
Kuşlara selama koşuyorum,
Uçurtmalar uçuruyorum...
Çocuğunu kaybetmiş bir annenin,
yüreği gibi titrek ellerim.
Kumral tenin, ela gözlerinle hayallerimi süslüyorsun,
Sensiz,adına yaşamak denen ağlamaklı günlerim,
Hayalinle gülümseyiveriyor.
Avuçlarımda bir güneş doğuyor sana bakınca,
Heyecanlanıyorum,ter boşalıyor vücudumdam.
Kalbini buzullar kaplamış senin,
Erimek bilmeyen,
Sevdanın rengine boya kendini..
Bir körebeyim yollarda,umarsız
Dere,deniz boylarında,
Ağlayan bir rüzgar gibi yaşıyorum.
Ela gözlü bakışların geliyor apansız aklıma
Tertemiz yüreğim ile,
Çıkıyorum tefekkür turlarına.
Bir kıyı istiyorum sığınmak için,
Ne olur bana kızma!!!
Zamanın başka olanını yaşıyorum.
Saatim ya seni 5 geçiyor,yada sana 5 var.
Sen yaşamanın tadını öğretmişsin bana,
Sert rüzgarların,asık suratları karşılıyor şimdi beni.
Akşamlara aşk girmeli diyorum,
Fakat dudaklarımdan son sözler dikenli çıkıyor.
Zifiri perdeyi kaldırmalısın aramızdan.
Bu yürek sana vurgun
VE
Şimdi suskun...