Gözlerime cesaret edip bakabilseydiniz
Görecektiniz acılarımı
Bencilliğinizden sıyrılabilseydiniz
Çıkarabilseydiniz egolarınızı üzerinizden
Soyunup elbiselerinizi
Özbenliğinizle yaklaşabilseydiniz yanıma
Sımsıkı sarılabilecektim sizlere
Zırhları sizler ördünüz çevreme
Ördükçe kanattınız
Sımsıkı kenetlendiniz birbirinize
Beni yapayalnız bıraktınız
Her hissettiğimde
Algılamaya çalıştığımda
Anlamsız cümlelerinizle
Yordunuz beni günden güne
Cesaretti beklediğim
Seyretmeyi seçtiniz!
Hayat otururken mutluluğu sunmaz
Bilemediniz
Herkese olduğu kadar
Ben de bekledim sevilmeyi
Sevildiğimi duyabilmeyi
Davranışlarda hissedebilmeyi
En mutlu anımı da
O an geldiğinde zehir ettniz ya!
Helal olsun hepinize
Hakkımı helal ettim
Ben ölsem bile
Canınız sağ olsun...

“Verdiniz nihayetinde Toprağa emi’yi de... Hayırlı olsun duygusuz yeşerecek olan çiçeklere... Tohumu sevgi olan bir çiçek soldu hayat dibinde sayenizde, gurur duyunuz kendinizle”

19.04.2007