Her doğan gün ile düşüyor yapraklar
Ömürden sayfa sayfa
Hangi dala yazmışım adını bir hatırlayabilsem
Neredeydi,hangi orta arasına
Hangi ömür sayfasına kaçkez yada
kaçıncıkez yazmıştım,dizeler gibi







Hangi satır başını tetikliyor bilmedigim adın
Baş harfleri
Uzun olmuşki yazılalı,zor gelir hatıra
Her düşen yaprak imzamı taşısaydı
Düşen her yaprakta doyardın
Mürekkep kokusundaki sana seslenişi







Ya sen;hiç akan damlara sordunmu beni?
Hiç denedinmi,umarsızca yere düşmeden
Avuçlarını hesapsizca,korkusuzca açmayı
Yada izledinmi tam karşından yere düşerken
süretini yansıttığımı ayna gibi,o inci damlasında
Oysa orada buluşmuştu ayna gibi süretlerimiz inci damlasında






Şimdi bilirmisin benim bütün ağaçlarla konuştugumu
Yapraklar ugruna,ömürden sensiz gün geçmesin diye
Onlarla anlaştığımı,bana sadece sonabaharda
Zamanı geldiğinde,hazan yeliyle yapraklarını
dökeceklerini söylediler,insan istese neler yapamazki?






şimdi bahar,yağmurlar daha bitmeden sen göster hünerini
Sen konuş bakalım bulutlarla,bak semaya
Sen ne için konuşurdun onlarla
Yağmur yağıp her damlada beni görmeyimi
avuçlarına düşürüp
Yoksa sadece mevsimini beklemeyimi
Binlercesinde süretimi arayıp,İnci gibi damlalarda...




siyah inci