ÇOCUK OLMAK İSTİYORUM


Çocuk olmak vardı şimdi, çocuk olmak
Toza topraga belenmek,
Yarını hiç düşünmeden oynuna devam etmek
Ah ah! çocuk olmak vardı şimdi, çocuk olmak


Tahta arabalar yapardık,
Sahte şehirler kurardık taşlardan,
Yollarını ise tırnaklarımızla kazırdık,
Bide yol kanarına koydugum küçük taşları hiç unutmam
Ah ah! çocuk olmak vardı şimdi, çocuk olmak


Misketlerimin birbirine degmesi için yerlere üflediğimi,
Ve kapçiliğimi kaybettiğimde,
Ağladıgımı halen hatırlıyorum.
Ah ah! çouk olmak vardı şimdi, çocuk olmak.


Cam parçalarına ekmek kırıntılarını koyup,
Daha saat sabah sekizken,
Akşam yemeğini yemeği.
Evcilik oyunlarını oynamayı özledim.
Ah ah! çocuk olmak vardı şimdi,çocuk olmak.



Bozuk radyonun çekmesi için,
Agaclara tırmanmayı,
Pat Pat Dede’şekerleri kapmak için,
Ellerini öpmeyi çok istiyorum.
Ah ah! çocuk olmak vardı şimdi,çocuk olmak.


Karıncaları dövüştürmeyi,
Bisikletimin düşmüş vidasını saatlerce aramayı
Arkadaşımın kafasına silgi atmayı çok özledim.
Ve Selvi Nene’min bağırmasını.
Ah ah! çocuk olmak vardı şimdi,çocuk olmak.


Ne resim ödevimi yapamadım diye üzülme,
Ne de yarın ne yapacağım diye düşünme.
Bir tek akşam yemegini düşünürdüm,
Bir pilav, bir soğan, bir bardak ayran,
Varmıydı benden daha mutlusu?
Ah ah! çocuk olmak vardı şimdi, çocuk olmak
Ama ;
Şimdi beyazlaşmış saçlar,
Elimde baston.
Aklımda sayılı günler,
Ah ah! çocuk olmak istiyorum çocuk olmak.


Şair: Kilisli Ressam Rüstem KORKMAZ