Az mı bekledim seni kapılarda, camlarda,
İşte yine böyle zamanların birinde,
Gözlerim kan çanağı,
Damarlarımda buz gibi gezen kanın hatırına,
Yediğimiz ekmeğin, içtiğimiz çayın,
Hiç değişmez huyun,
İçtiğim sigaranın, gözümdeki karanın,
Bağrımdaki yaranın, yüreğimdeki yangının,
Yalvardığım duanın,
Bir anlık hevesin, soluduğun nefesin,
Hapsolduğum kafesin
Hatırına gelmeni beklerken,
Bir gül geçti gözlerimin önünden,
Yüreğimde derinden...

Yaprakları, dalları,
Yaptıkları, halları,
Üstünde göz yaşları aynı sen...
Dönersin dedim, belki.
Hani olur ya
Geçirdiğimiz saatlerin, günlerin
Kopardığım güllerin, o tuttuğum ellerin,
Hepsinden öte yıllar gelirse hatırına,
İşte onların hatırına...

Saatler geçti; yok...Günler geçti; yok...
Kar yağmaya başladı; yoksun işte, yok...
Günler geçmek bilmedi, yaram dinmek bilmedi,
Göz yaşımı kimse silmedi, kapı çalmadı,
Ne sen, ne de kimse gelmedi...
Gönlüm bir seni bekledi, ama beklemediğim de gelmedi,
Pencere bana baktı, ben ona,
Yol bana baktı, ben ona...
Sokak köpekleri bile güldüler hâlime,
Utanmadım, incinmedim, küsmedim,
Ben seni bekledim...Bekledim...
Gözüm bir kapıda bir pencerede,
’bari bir kişi geçse de umutlansam’ dedim, geçmedi,
Köpekler bile hâlime gülmedi...

Dedim; ’ben beklerim, kime ne zarar? ’
Dediler; ’boşa beklemek ne işe yarar?
’Olur ya’ dedim, ’olur ya’... Bekledim...
Radyoyu açtım, birkaç türkü dinledim,
Dayanamadım iki de ben söyledim,
Karşıki dağları virân eyledim,
Hava yandı, toprak yandı, su yandı... Bekledim...
Dediler ’Bayram geldi, gel hele...’
Dedim ’bayramla geçmez bu çile’
Üstad demiş ya; ’var’dan öte, yok’ta bile ben hep seni...’
Bekledim...
Ne uyudum, ne uyandım, yaram kanadı, ben dayandım...
’Demek sevmek böyleymiş, hasret daha beter...
Eller soba yakmış,
bende yürek ateşi tüter, yeter Allah’ım yeter! ..’ dedim...
Bekledim...

Odam zindan oldu, kapı gardiyan.
Neydi beni buraya bağlayan,
’ölsem olur mu ardımdan ağlayan’ dedim,
bekledim, ne gelen var, ne giden...
Ne arayan, ne soran...Bekledim...

’Gelmez’ dedim ’olur ya yok, belki yok’
Bizim yaramızı dağlayan yok.
Duvarlar dedi ’bekle’ bekledim...
Bir bildiği olsa gerek,
Yoksa durmak bilmez bu yürek,
İsteyerek ya da istemeyerek, bekledim...

’Gayrı gelmez’ dedim, kanım dinmez,
Bağrımdaki ateş sönmez, ’usandım’ dedim ’usandım’,
Pencere, kapı, ’bekle’ dedi,
’gelmiyor işte, gelmez de’ dedim.
’usandım artık bu odadan, sizlerden,
baktığım yoldan, gülen gözlerden,
usandım artık ben bu bedenden,
ölmeye gidiyorum, beklemiyorum’...
’Seni seviyorum’ derken,
Tam da ölmek üzereyken,
Hoş geldin gönlümün sultânı, hoş geldin...