sevdanın değmediği yüreğime
kurşunlar değdi geçti
kevgire döndü bedenim
dışarıda unuttum yere saçtığım bilyelerimi
bilmediğim bir katliamın gölgesinde
kurban ettim gençliğimi
vadedilmiş bir yalan üzerine

suspus oldu gecem
bir tankın paletleri arasında
kaybettim duygularımı
yarınlarda kaldı çocukluğum
ne güneşi gördüm, ne de ayın parlaklığını
yarım asırdır zincirlerle bağlı
yaşayamadığım özgürlüğüm

öldüm, bir şarapnel parçasından
enkazın altında
diri diri gömüldü bedenim
duyan olmaz feryadımı
hiç göremediğim bir ağaca
takıldı, kuyruksuz uçurtmam
gündüzlerde geceyi yaşadım sessizce

kör oldu rüyalarım
acımasız, karanlık ve kabus dolu
hicreti istedim buradan uzaklara
ama bırakmadım kutsalımı
ne zaman bombardımana maruz kalsa yüreğim
elimde bir taş, bir metal parçasına
haykırarak fırlatıyorum, sesimi duyun artık...