Sensiz ne baharın ne yazın,
Bir anlamı yok,yok benim için.
Gönderdiğin resimler anlamsız,
Parlamıyor eskisi gibi bana bakan gözlerin.
Sevdanın ruhu yok bakışlarında,
Sessizlik çökmüş ölüm suretinde.
Çözemediğim bir mana var,
Çöreklenmiş buğulu göz bebeklerinde.


Bu resim senin gibi bakmıyor
Kokun sinmemiş sayfaya akseden suretine.
Sadaka niyetinemi gönderdin
Garip gönlüm sevinsin diye?
Oysa ben hayalimde resmetmiştim seni,
Siyah beyaz en duru halinle,
Hayalimdeki aksinle örtüşmüyor bu kağıt parçası
Bakışların aşk kokmuyor,
Bir nebze olsa bile...

Nerede o eski menekşe bakışların?
Nerede o efsun kokun?
Söyle hangi küf kokulu odalarda bıraktın,
Hangi namerde yataklık etti,
Sevdamla süsledigim gönül sarayın?
Bir yalanmıydı yoksa ettiğin yeminler?
Ya sırnaşık kedi gibi sokulup,
Üşüdüm ısıt beni sevgili diyen diller?
Yalanmıydı haydi dile gelde sen söyle,
Söyle sureti sararmış resim.


Zamanın akışına birlikte rest çekip,
Yitik coğrafyalarda beraber dem sürmedikmi?
Bir daha sevmek yok derken,
Ettiğimiz yeminleri bir kalemde,
Birlikte silmedikmi?
Bakma öyle masumane yüzüme,
Haydi yalan diye bileceksen,
Dile gelde yalan de köşesi kırık resim..


İçim titremiyor baksamda bu resme saatlerce,
Düşman oldum akreple yelkovana,
Sayende yok yere.
Bir sızı çöktü nahhh şurama,
Tam da sol göğsümün üstüne.
İçimde bir his,
Ümit etme diyor dönüşünü boş yere.
Kıymeti yoksa sevgimin yüreginde,
Namert ellerde kirletmeden ver geriye.
Değeri olmayan resmini yırttım attım
Hayalimdeki suretinlede yaşarım ben seni,
Siyah beyaz en duru halinle...




Safiye Samyeli