2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1200
Okunma
Bir zaman şaşmıştı pusula
İsyan ediyordum aleme
Aniden sarılmıştım yasa
Kalbimde bitmeliydi tasa.
Dünya eğik duruyordu hep
Düzeltmek istemiştim sanki
Sırtımda ağır bir yük vardı
Hayat buraya kadar dedim.
Maziye baktıkça gülerim
Yarına çok alıcı baktım
Bilerek gemileri yaktım
Yaşamak istiyorum dedim.
Fazla değer vermişim zata
Tanrı’ya havale ettim ben
İşini bilir yaradan Hâk
Ey fani, sen kendine bir bak!..
5.0
100% (2)