Yine dumanlandı A dostlar başım
Sevgi çok az, nefret dolu bu âlem
Göz açtım kapattım elli beş yaşım
Görgü yok, az, ibret yolu bu âlem
***Yine dumanlandı A dostlar başım…

Yüce dinimiz İslam, önemli ahlaki ilkeler koymuştur. Bu önekli ilkeler birisi de insan sevgisidir. Sevgi duygusu, insanın hemcinsleriyle arasındaki ilişki ve kaynaşmanın en önemli unsuru ve toplumsal hayatın gelişip güçlenmesinin vazgeçilmez şartıdır. Bu bakımdan Kuran-ı Kerim ve Hadis-i şeriflerde bütün Müslümanların kardeş olduğu vurgularanak , onlar arasında güçlü bir sevgi bağı kurulması öngörülmüştür. Bu konuda Yüce Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: “Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin. Allah’a karşı gelmekten sakının ki size merhamet edilsin.” “İyilikle kötülük bir olmaz. Kötülüğü en güzel bir şekilde sav.Bir de bakarsın ki, seninle arasında düşmanlık bulunan kimse sanki sıcak bir dost oluvermiştir.” Yüreği sevgi dolu Peygamberimiz (s.a.s.) de:” İman etmedikçe cennete giremezsiniz.Birbirinizi sevmedikçe de kamil mümin olamazsınız.”

Akıl, fikir var ya kullanan nerde?
Var ise de ona ulu bu âlem
Çoğu mahlûk düşmüş dermansız derde
Benliğin gururu kulu bu âlem
***Akıl, fikir var ya kullanan nerde?…

Yüce Allah, insanı diğer varlıklar arasında üstün bir derecede yaratmış ve başka hiçbir varlığa nasip etmediği bazı nimetleri, insana vermiştir. İnsanın bu şekilde üstün bir derecede yaratıldığını haber veren ayetlerden birinin meali şöyledir:

"Rabbin meleklere: "Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım" dediği vakit, onlar: "A! Oradaki nizamı bozacak ve yeryüzünü kana bulayacak bir mahluk mu yaratacaksın? Oysa biz sana devamlı hamd, ibadet ve tenzih etmekteyiz" dediler. Allah: "Ben, sizin bilmediğiniz pek çok şey bilirim" buyurdu."(1)

Yeryüzünde bir halife olarak yaratılan insanın, diğer varlıklar arasında şerefli olan bir dereceye ulaşmak, kendisine verilen görevleri Kur'an ve sünnet ölçüleri dahilinde yerine getirmek için, büyük bir gayret içerisinde bulunması gerekir.


Ben- ben diye ince yerde dururuz
İpekli gösterir çulu bu âlem
Yeşil yaratıldık lakin kururuz
Karıştırır sağı solu bu âlem
***Ben-ben diye ince yerde dururuz…

Sağ sol diye diye nice kanlar döküldü oysa ki; dinimizde ne diyor; . Muhakkak ki, bu sizin ümmetiniz bir tek ümmettir ve ben de sizin Rabb'inizim, öyleyse bana karşı sorumluluğunuzun bilincinde olun" (Meryem : 52), "Mü'minler ancak kardeştirler " (Hucurat : 10), "Hep birlikte Allah'ın ipine sımısıkı sarılın ve bölünüp parçalanmayın ve Allah'ın size bahşettiği nimeti hatırlayın " (A-li İmran : 119), " onlar öfkelerini yutarlar ve insanları affederler " (A-li İmran : 134), " Allah'tan yana biliç ve duyarlılık içinde olun ve aranızı düzeltin " (Enfal : 1), "Ve Allah'a ve elçisine itaat edin; ve sakın birbirinizle çekişmeyin, yoksa rüzgarınız gider ve yılgınlığa düşersiniz " (Enfal : 46),

"O hakikati inkara şartlanmış olanlar birbirlerinin dostları, yardımcılarıdırlar; eğer siz de böyle yapmazsanız yeryüzünde büyük bir fesad baş gösterecektir " (Enfal : 73)


Aslında âlemin bir günahı yok
Ya şerrin ya hayrın kolu bu âlem
Nefsin ve şeytanın bize ahı çok
Yazın Mekke kışın Bolu bu âlem
***Aslında âlemin bir günahı yok…

Nisa-78. Nerede olursanız olun, sağlam ve tahkim edilmiş kaleler içinde bulunsanız bile ölüm size ulaşacaktır. Onlara bir iyilik gelirse, "Bu, Allah'tandır" derler. Onlara bir kötülük gelirse, "Bu, senin yüzündendir" derler. (Ey Muhammed!) De ki: "Hepsi Allah'tandır." Bu topluma ne oluyor ki, neredeyse hiçbir sözü anlamıyorlar!

Nisa-79. Sana ne iyilik gelirse Allah'tandır. Sana ne kötülük gelirse kendindendir. (Ey Muhammed!) Seni insanlara bir peygamber olarak gönderdik. Şahit olarak Allah yeter.

İmam-ı Maverdi hazretleri buyuruyor ki:
(Nefsin terbiyesi zaruridir. Hadis-i şerifte, (İnsanın en kuvvetli düşmanı nefsidir, sonra çoluk çocuğu gelir) buyuruldu. Kur'an-ı kerimde de mealen, (Nefs-i emmare, elbette günahları, kötülükleri emreder) buyuruluyor. (Yusüf 53)

Nefsini terbiye edemeyen, ona uyan acizdir, ahmaktır. Hadis-i şeriflerde, (Asıl kahraman, nefsini yenendir), (Aklın alameti, nefse galip ve hakim olmak ve öldükten sonra gereken olanları hazırlamaktır. Ahmaklık alameti nefse uyup, Allah’tan af ve merhamet beklemektir) buyuruldu. Hazret-i Âişe validemiz, (İnsan Rabbini ne zaman tanır?) diye sual edince, Peygamber efendimiz, (Nefsini tanıdığı zaman) buyurdu. (Edeb-üd-dünya)

Nefs-i emmare ile cihad, iki yolla olur:
1- Riyazet,
2- Mücahede.

Riyazet, nefsin arzularını yapmamak demektir. Nefs ahmak olduğu için her istediği kendi zararınadır. Nefs daima haramları ister. Mücahede ise, nefsin istemediği şeyleri yapmaktır. Nefsimiz, iyilik ve ibadet etmemizi istemez. Nefse, günahlardan kaçmak, ibadet etmekten daha güç gelir. Onun için günahtan kaçmak daha sevaptır.

Garibi âleme yıkma günahı
Ahretin tarlası fol’u bu âlem
Hem beyazı olur hem de siyahı
Cennet cehennemin hol’ü bu âlem
***Garibi âleme yıkma günahı…

Dünya ahiret için önemlidir. Peygamber Efendimizin ifadesiyle Aُllah’ım! Gerçek hayat sadece âhiret hayatıdır.” (Buhârî, Rikak 1) Dünya hayatında insana verilen her şey dünyada kalıcıdır. Bu mananın adı; İmtihandır.

Yüce Rabbimiz, imtihan şekillerini, sabrın önemini ve sonuçta sabrın kazanımlarını Kur’an-ı Kerim’de bizlere şöyle bildirmektedir.

Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla, bir de mallar, canlar ve ürünlerden eksilterek deneriz. Sabredenleri müjdele. Onlar; başlarına bir musibet gelince, “Biz şüphesiz (her şeyimizle) Allah’a aidiz ve şüphesiz O’na döneceğiz” derler. İşte Rableri katından rahmet ve merhamet onlaradır. Doğru yola ulaştırılmış olanlar da işte bunlardır.[1]
Dünya hayatında verilenler geçici birer metadır ve insanoğlu ölümle bu geçici metaların tümünden istese de istemese de ayrılacaktır. Kendisiyle kalacak olan amelleridir. Allah-u Teala bir ayette şöyle buyurmaktadır.

“Ölen kimseyi peşinden üç şey takip eder: Aile çevresi, malı ve yaptığı işler. Bunlardan ikisi geri döner, biri ise kendisiyle birlikte kalır. Aile çevresi ve malı geri döner; yaptığı işler kendisiyle birlikte kalır.”[4]





cimcime79 tarafından 5/17/2009 3:50:46 PM zamanında düzenlenmiştir.