Bir yanı hüzün olan ve hep ezik geçen hayat seni benden kaçırdı sevgili,
Sonu görünmeyen sokaklarda ağladım durdum.
Geri gelmeyişlerin ve yıkılmışlığım kaldı elimde...

Hayat seni başka dünyaların büyüsünde kandırdı sevgili,
Gün oldu mesken tuttum geceyi,ayı,yıldızı,
Öyle sert rüzgarlar estiki ardımdan,
Çöldeki kum fırtınası ağladı halime sevgili....

Acılarda oldu günün birinde,
Beyazıma yağan kara lekeler,
Çöle vurdum kendimi olmadı,
Yağmur oldum yağdım,kar oldum eridim,güneş oldum açtım...
Dört mevsim oldum,seni geri getiremedim sevgili....

Nihayetinde kalan, boynu bükük ve kimsesiz bekleyişler oldu.
Ölmeden ölümü yaşayan çaresiz ihtiyar,
Ve adı başka iklimlerde anılan yaralı bir serçe.
Gökkuşağının altından geçtim,
Hastalara şifa buldum,
Okyanusların dibine indim,
Ama yinede gittiğin o birkaç adımlık yere gelemedim sevgili...

İhtiyar zaman soluğunu şekillendirirken omzumda,
Geçen boş vakitlere değil,sensiz geçen saniyelere yandım.
Bir sabah diledim allahtan...bir sabah,umarsızca göğsünde uyandığım...
Haykırdım yalvardım,rüyalarıma bile gelmedin sevgili....

Geceler vardı yokluğunda sırrımı paylaştığım,
Kalemim kağıdım ve yorgun sigaram.
Herşeyimi geceye sakladım,
Ve okumayacağını bile bile sana bu satırları yazdım,
Uykusuz kaldım çok kez,
Aç kaldım,korktum,üşüdüm,ağladım,
Ama sensizlik kadar hiçbirşeyden yıpranmadım sevgili...

Biliyorum aslında boşa bu yazdıklarım,
Belkide sen beni günün birinde unutacaksın,
Ben sensiz gecelerde ağlayıp,sabahlarken,
kimbilir sen kimlerin koynunda uyuyacaksın...



enginname...