Yüce dağın gül gülüşlü çiçeği,
Kardelene boynu bükük dediler.
Hasretine tez gelişli çiçeği,
Melûl olup yaşın döktü dediler.



Ağyâr olup zehir katmış aşına,
Su getirmiş çeşmelerin taşına.
Granitler delegelmiş boşuna,
Ferhat şirin için öldü dediler.



Gülistân içinde kızıl gül ile,
Mahşerde mizânda gelmez mi dile.
Şem’ini arayan pervane bile,
Aslının nâr’ında yandı dediler.



Leylâ’yı hak ile özge severdi,
Candan sevenlere bir pâye verdi.
Hakikât yolunda murada erdi,
Mecnun bile çölde kaldı dediler.



Bahtına yazılan sevdâlı yoldu,
Aşkın emâresi gönlüne doldu.
İremden gelene giriftâr oldu,
Belkıs’a ecinni kızı dediler.



Ömür sermayeni eyleme heder,
Bâki kalır sende gam ile keder.
Bazen de Hüdhüd’le hasbihâl eder,
"Süleyman kuş dili bilir dediler".






.......................................Kardelen26