Zaman beni bir kalburdan eliyor,
Çocukluğum kuzu gibi meliyor !
Oyalanma bırak! Şimdi gel diyor;

Fark eder mi, tok olalım, yahut aç ?
Oynayalım köşe-bucak saklambaç...

Bırakıp ta beni nereye gittin,
Kaldım bir başıma iyi mi ettin ?
Çocuk gözlerimde bak kıyametin!

Söyle! Bırakıp da gittin, ne hakla?
Bekliyorum seni çelik-çomakla...

Sen büyüdün boynum kaldı bükülü,
Koparmadım diktiğimiz o gülü,
Ogün, bugün, kapılarım sürgülü;

Görün hadi! Bugün çıkıp gel kaştan,
Aha! Bir top diktim yeni kumaştan.

Gidecektin madem, neden bir olduk,
Bir bedende, nasıl böyle savrulduk,
Tek kurşunla ikimiz de vurulduk;

Annem gidek diyor çimen basmaya,
Sensiz götürürler beni asmaya...

Sen kal şimdi, çare yok, ben büyürüm,
Gittiğin yolları ben de yürürüm,
Gün doğunca neler olmuş görürüm;

Ölene dek, bizim ile kalır mı,
Alsam uçurtmamı ayıp olur mu?

Dağlar benim, uçuyorum kayarak,
Sen görmedin, bisikletim çift bayrak,
Bir gülümse, ister gel ağlayarak...

İstediğin yerde beklerim seni,
Billah! Kandırırım yine annemi.

Bir gurbetten döner gibi gelirsem,
Mümkün olsa bir gün sana büyürsem,
Yine koyaklarda türkü söylersem;

Hoş geldin diyerek öpsen alnımı,
Birlikte söndürsek bu yangınımı...




Hayrettin YAZICI