İşte vahşet, işte zalim cinayet.
Akrabadan akrabaya, bu dehşet.
Soyadları Çelebi, yoktur merhamet.
Böyle katilleri asmalı devlet.

Burası Mardinin, Mazidağıdır.
Bilge köyde şenlik bu bir nişandır.
Sözleri kesilmiş, Sevim Habibin.
Sevgi dolu yürekleri gençlerin.

İki mayıs gece, yatsı vaktiydi.
İnsanlar topluca, namaza gitdi.
İmam Kazım Bozan, Ankaralıydı.
Kan kusan silahlar, canlara kıydı.

Kadın çoluk çocuk, tam kırk dört kişi.
Üç kadın hamile, öldü çift kişi.
Köyün erkekleri hep korucuydu.
Hepside akraba, emmi oğluydu.

Töre cehaleti burdada vardı.
Akraba evliliği bu köyü sardı.
Beşik kertmesiyle berdellik vardı.
Bunlara töreler, dededen kaldı.

Önemli olgudur, toprak insandan.
Onun için öldürürler durmadan.
Kadın esir, tarla geçer bunlarda.
Öldürülen mahsunlar mezarlarda.

Sekiz kişilermiş, basanlar evi.
Acımasız bunlar, ölüm görevi.
Bunlar nasıl insan, üzer Habibi.
Yukarda yazılı, katlin sebebi.

Sultan’ın ölmüştür, sekiz yakını.
Yaslarla dikmiş mezar taşını.
Oğlu kızı gelinleri torunu.
Hiç kimseyle yoktu, onun sorunu.

Güzeller güzeli, Sevim Çelebi.
Nişan düğünüydü, beyaz giymedi.
Damat Habib, Diyarbakır’dan geldi.
Akrabalarıyla o da, can verdi.

Şimdi Bilge Köyde tam kırk dört mezar.
Türkmendağlı bunu, tarihe yazar.
Delinmiş duvarlar, binlerce mermi.
Yazık insanlara, buna değer mi.

Geride kalanlar, öksüz ve yetim.
Kan dökmek intikam, buymuş niyetin.
Bitmeli bu vahşet, bitmeli yeter.
Töre bir zalimlik, bu mudur kader.

HİLMİ CAN.
13.MAYIS.2009.

(2273)



Değerli gönül dostlarım.
Bugünkü şiirim Töre ve Bilge köyüne bu üzücü olay beni çok etkiledi, önce yazmamakta kararlı idim.Hepimiz çabuk unutuyor ileride unutulmasın ve ders alınsın diye yazdım ve çorbada tuzumuz bulunsun istedim.
Bu konuda şiir yazan arkadaşları da kutluyorum.
TÜRKMENDAĞLI.