Damla, Damla akıttın yüreğime zehrini,
Düğüm, Düğüm işledin beynime insafsız fikrini,
Ne bilirdim senin kurnazlık dolu zikrini,
İstemem, ne denizini, nede nehrini,

Bu kadar basitmi yeşili soldurup öldürmek,
Dondurucu soğukta yanan ateşimi söndürmek,
Hak yolumdan giderken cehenneme döndürmek,
Sevenlerimi ağlatıp, Düşmanlarımı güldürmek ?

Bu kadar kinin sana olan tutkum, aşkım içinmi,
Hayat senin için yazı tura, veya siyasi seçimmi,
Yolunda gördüğün her masum esirin, elçinmi,
Anlamsız hayat alın yazın, yoksa senin şeçiminmi ?

Bir gün sende yaşlanıp solup gideceksin mezara,
Kibirinden, gururundan diyeceksin geldim nazara,
Bir güzel söz yazdırmadın bu garip, duygulu yazara,
Güzel ve anlamlı sözler varken gerek duydun azara.

Son duam sana akıl fikir ve insanlık dilemek olsun,
Yüreğine kin, nefret değil, hoş seda, muhabbet dolsun,
Seni kötülüklerle tanıştırıp, alıştıranlar saçını yolsun,
Mevlamdan tek dileğim sembolün beyaz güvercin olsun.