Haydarpaşa Gar’ı çok ünlü bir gar,
Her yolcuda ayrı bir anısı var.
Demir yollarının kalbi orası
Türkülere sinmiş tren karası.

Meğer İstanbul’a ilk kez gelecek
Başına ne gelir, nerden bilecek!
Zanneder altındır taşı toprağı
İçine düşünce yırtamaz ağı.

Elinde bavulu, sırtta yorganı
Köyünden getirmiş ipi, urganı.
Gözlerine değse tanıdık bir yüz
Bahara dönecek ruhundaki güz.

Bir iş aramaktan ayaklar yorgun
Ümitleri solmuş, keyifler dargın.
Başlık parasını düşünüp durur
Hesap hançerini kalbine vurur.

Düğün hayalinde , türkü dilinde
Nasırlar hatıra artık elinde.
Her bir hayat zaten bir filim gibi
Gurbeti yaşamak bir ölüm gibi.

Yeniden doğacak, köye bir dönse
Karanlığa razı, çırası sönse.
Her yük çekilir de gurbet çekilmez
Kim demiş toprağa azim ekilmez.

Bir de kaçırınca sevdiği kızı
O zaman son bulur aşk denen sızı.
Beyazlar dolmadan şakaklarına
Elveda İstanbul sokaklarına…

Miyaser GÜLŞEN

*Saygıdeğer Dostlar, sizlerin de çok seyretmiş olduğu tipik bir Türk filminden esinlenmiştim..Saygılarımla