Öncelerin eskimeye yüz tutmuş buhranından sıyrılma çabalarına bir de yeni tufanlar eklenince, kaçar oldu yürek kendi deminden..Yoruldu ya da usandı..Sadece "o" nu işitmek istercesine her zerresinde günün yine gölgeleri düşüyor peşime..Sıkıldım yokluğu görmekten ve bana aşkı fısıldasın bir kaç cümle derken ki biraz art bi niyet olsa da aşkımın verdiğini aramaya koyuldum..Susmalarımdan yoruldum ve bunu istiyorum derken, yani bu gün böyle bir şiirin varlığını aramaya koyulmuşken buraya rastladım..Buram buram sevdam çağlıyor hüznümde..

"Sen yoksun bak buralarda,
Nefesim daralıyor,
Boğuluyorum sen yoksun,
Rüzgarlar kokunu getirir bana,
Her yer sen kokuyorsun,
Her yerde, gözlerim seni arar,"

Nefesin daralması ne ki, dünyam daralıyor..Özlüyorum ki ateşi güneşin yaksa yok etse bitsem gitsem, demeye ramak...Her yer gözleri her şey yüreği ve yine her hayal ipsizliği:(((((((Değilmediğinde elinden de bir şey gelmeyince sessiz sevdama kol geziyor ufuğum...

"Söyle bir tanem canım...
Söyle bana sen nerelerdesin?"

Bunu diyebilse her seven her yitiren diyebilse neler olur da mecburu kendiliğine..Bilir tüm cevapları ama istenmeyen olunca karşılığı, cevaplar çirkin olunca, sancısına bin tuz katılınca yine susulması..

"Bak ben burada, senin
Bıraktığın yerde, sendeyim,
Seni bekliyorum uzaklarda,
Gel desen oraya,olurum anında,
Senin yanında ,sıcak kollarında"

Öylesine acımasız oluyor ve öylesine katilliği salınıyor ki..Gidilecek yer bilinse de...Yet kendine:((((


Esmer yarim canım bir tanem...

(Be te jiyanam girine besse xeyalem verine...(sensiz dünyam ağlıyor, yeter hayalim gel artık)..)

Dökülebildiysem sandıksız, etrafsız kalıpsızlığına böylesi de yeter...

Yüreğinize sağlık ve yüreğin cesaretine hürmet..Ölünse de bitilse de konuşulamıyor bazen böyle sonu bilinince..

Şiirle..