Adım adım sayıklarım yoklukları,
Yoksul kalır yollarım,
Sayıp söverim kaldırım taşlarına…
Yürürüm ardımda kim bilir neler bırakıp
Sadece yalnızlığımı ve hayallerimi alıp
Savururum rüzgâr misali kendimi…
Korkularım eşlik eder bana,
Bir de gözü yaşlı arkamdan bakanların ahları, vahları!
Gidenim ben; sebebi her ne olursa olsun hep yargılanan;
Kimi zaman suçu sabit olmasa da asılan…
Çok geceler kan ter içinde uyanırım,
Nereye gidersem gideyim hep geçmişi ararım
Ağlarım, sızlarım;
Bir tek tebessüm ararım avunacak…

Kalemimi saplarım kendime çoğu zaman,
Kanar ellerim;
Aşklarımı yazarım!
Kıpkırmızı bir şiir olur bedenim,
Arzularım şelale…
Hayati tehlikeyi atlatmadan kurtarırım düşlerimi,
Biraz da ödünç kederleri…
Gidenim ben;
Sebebi her ne olursa olsun gitmek zorunda kalan,
Çoğu kez anlaşılamayan!
Bilmezler ki gidişim gururumdan değil,
Sevdiğimdendir.
Çünkü ben mutlu olamayan, mutlu edemeyenim,
Kim sevmeye kalkarsa beni;
Bir avuç gözyaşı dışında veremeyenim!
Hep giderim,
Kimsenin hayatına takılıp düşmeden, düşürmeden…

Giderim her an, her saniye
Kim bilir nereye?
Bazen bir kazak kalır, bazen bir dolma kalem
Yahut da bir fotoğraf;
Aşklarımdan geriye…