Unuttum uzakları
şehirlerce mesafeleri
Defalarca hatırlamadan
Hatırlatmadan hüzünleri

kimselerin inadına
Geldim hep
Duymadım görmedim kendimde


GİTMELERİ BİLMEDİM HİÇ

ve gitmedim ben

kalmalardan başka bir yere

Aynı bakışta susar gibiyiz şimdi
Tüm bekleyişimizle


Kalsamda gidecek kadar çok
Ayrılık varmıdır hep



Sabırdan ayrı . . .








Öyle çok işte özlemekten bıkkın
Unuttum ışıklarında
Gecesinin karanlığından çok
Resimlerce söylendiklerimin
Yıldız yıldız düşümü
çok işte çok











Özledim seni
Çok . .

sonra
sonrası yok

Unutur gibi . . . .
Günlerden neydi bilmeden






















GELECEKSEN











Mavinin mavi olduğu
Sevdalardan gel…


Gel sen diyorum
Geleceksen sen gel
Sen
. . .

Gökyüzü gibi
Masmavi
Bulutlansan bana
Kül renginden tuttuşsa
zaman tekrar aşka
Gül rengine kadar
Kızılı siyahı olsan biraz
hayat gibi
kalsan bana
Gecesinden geçmese
vazgeçmese Ay
Ayrılık olmasa say

Ben bir yerindenden boyarım
kelimeler yetmesede


Ve tüm renklerine
Islanırım zamanın



Yağmuru ayrılık
Islak bir yalnızlık
Kurşun gibi yağsın

Ve alsın gitsin

Islanırdık . . .

Takvimlerden kalan
Hep başka başka ayrılıklardan
Bıkmıştık
sanki hayat
Birikmekten . . .

Gidişlerdeydi her şeyiyle
Akrebi yelkovanı saatlerin

Hatırladığım kadranı

Kader OLSA GEREK

Gidipte dönememek

Sonrasi aksam coker gibi
Geceyi beklemeden
Güneşi kaybettigimizden
Karalar bağlardı zaman

Hepimizin yüzünde
Yokluğunda varlığında

Zamansızız . . .
Sızım sızım
Biraz Bizsiz
biraz sizsiz

bir şeylerin. . .

içinde izsiz
dışında vakitsiz


En çokta kimsesiz
Tarafındayız

Bunların hepsinin
Ya hiç yaşadık bizi
Yada hiçtik de anlamadık

Yaşamı
Vakitli vakitsiz
Telaşe izlerindeyiz bir şeylerin

Biraz az
Biraz çok
Ne bizde ne sizde
Bilmediğimiz bir yerlerdeyiz
Kaldık işte



Ve biz gidemezdik
Sessiz bir bekleyişten
geçemezdik
Durduk
Bekledik bekledik
Gerisi ıssızlıktı, ,
ıssızlastık
gökyüzü yaşlandı
eski bulutlar kaldı
eksildik yağmura
Yaşlandı gözler
Becerip ağlayamadık





Bir şeyler vurur gibi
Dururken gidişler/e
Gözlerimizden geçti
Düşer gibiydi her şey
Hiç tutmak gelmedi içimizdenden
Kimsenin içinden de
Ki tutunacak
Tutacak
Sendin
Ve sende

Öyle işte
Öyleden çok işte

Gitmiştin . . .

Şimdi yine ne çok özlendin bilsen

Çiçek kokulum
Önce gül
Sonra sümbül de sen
desem
Bilen bilir yani

İcime örttüğüm hüznü
Üstümü örtene kadar seni
. . .
Dokunur gibi
ve
içi üşürdü toprağın sanki
içinde üşürdüm bende
bir şeylerin


Düşerken
Üstümüze sinen kokusundan
düşer
Dönüp dönüp baktığım


Kaç ömre sığmayan
zaman...
Adını unutur gibi
Unuttum
Acılandı hatıraların

Yine mi özlendin
ESKİMEZ Kİ ÖZLEMİM

Gözlerimden düşsen şimdi
Çare yok ki
Yine toprağa

Yağmuru ayrılık
Islak bir yalnızlık

Aklımda saklımda yok kalırım

Sözsüz sessiz
Akıp giden
Su misali


Sessizce …
adını unuttuğum
her şarkıda söylenirsin
demli bir hatıran...yanında
ölesi var sanki sonranın
ve dönesi var sanki
geçip gidenlerin
aşk yetmez...olur
söz unutur...us olur
ağırlığında adamlığın
kalem yazmaz
ve bu şiir dönüp dönüp biter
bitecek olanlar biter bitmesinede
seni sevmelerim bitmez...