Silsilesi derin bir sevmenin heyecanıyla
Açıp yüreğini konuştur
Aşkın huzmesinde buluştur mutluluğu
Habbeni sakınmadan
Bir mintan gibi yapışsın sırtına sevdan
Kan terini emsin
Aynı harabenin yıkıntısı say beni
Korkuları aynı umutları yok ateşlere denk
Devasa yangınlarla tut mevziini
Birikmiş ne kadarsa kırk yıllık hevesin
Koy kefesine zamanın
Sonra ter ü tazenin koynundaki bir anı
Tart geçmişin bütün kamburlarında
Efelendiğin özgür meramlarını da hatta
Çoğaltabildiğin her güçlü hatırayı bul buluştur
Ve yetiştir sevgilinin iklimlerine
Yaşanmışlığını sık
Gövdenden bir cerahat gibi fışkırsın günah
Doğmanı doğur kendinden
Say ki aşktan başkası yok etinde
Ruhunu kamaştıran aşktan başkası yok
Sen kırk yılın son anındasın
Ve bir sevmenin miracındasın
Kalabalık kocaman bir yalnızlıkla
Kimse yokmuşçasına seviyorken
Anneni kırpıp babanı törpüleyip
Ve içinden çıkanı körelterek
Sıcağını bileni sindir
Ve yalnızlığın ufkuna atıl umutsuzlukla sevişerek
Devşirme bir kırmızılıkla
Kendin say yokluğunu

Ey mihmandarsız göz
Sağır sevinçlerin eşiği ışık
Argümansız gözyaşların ilenci
Ölmekle yetim bırakmaz insan
Gölgesinde gezinenleri
Bir at gözlüklü ihanet
Bir denilikte yeter ölmüşlüğe

Ey feveranı kapımda biten
İyilik miktarı çek nefesini
Kahpeliğini sus bu kavgada
Elbet sevmek makbul bir ibadettir
Elbet aşk her zaman habersiz şamardır kalbe
Ama künyen okunduğunda
Sineni açtığında melek
Ucuza gitmesin yaşayarak verdiğin bunca emek