Hey gidi devası koca bina,
Hiç aklıma gelmezdi inan,
Bir gün yolumun düşeceği sana.
Kader de bu da varmış,
Bak sığındım koridorlarına....


Kim bilir ne dertlere deva olmuş,
Ne merhem ler çalmışsındır,
Yürek yanığınıyla sana sığınan analara.
Canı yanmış babalara bacılara,
Kim bilir nasılda kol kanat gerdin onlara....

Kim bilir kaç kişi can korkusuyla,
Gelip sığındı sana,can tatlı,
Kimse vermek istemez onu yok pahasına.
Kim bilir kaç gözü dönmüş caniyi yasa boğmuş,
Kaç düzine kalem kırılmıştır odalarında...


Koridor’ların çok dar, hemde soğuk,
İnsanların bakışları hüzünlü, bir o kadarda donok.
Yürekler ezik ağlar olmuş koridor’larında
Başı önüne düşmüş,onca mahsum çocuk
Onlara sormadan onları bizler doğurduk...


Birazdan mübaşir bağırır,
Davalı,davacı,tanık hani nerde sanık?
Daha fazla inmiyelim derine,
Dilerim nasip olmaz,gelmem bir daha geriye,
Bu son olsun,haydi beratımı ver elime....