Küçücük bir bebekmişim ben,
Beni bırakıp gittiğinde.
Daha yeni yürüyor,yeni anne diyormuşum.
Yoktun anne,sen yoktun.
Yıllarca olmadın da.
En güzel çağlarım sensizdi.
Yüreğim buruk,hep gözüm yaşlıydı.
Okuldaki herkesin annesi vardı.
Onları okula hep anneleri getiriyorlardı.
Ben hep bir köşede içimi çekiyordum.
Bu nasıl bir duygu bilir misin anne.
Acaba burada mı?
Belki beni izliyordur diyordum hep.
Hep bir umut bilinmeyene dair,
Ama sen yoktun anne.
Seni soruyordum bahsin geçen her yerde.
Herkes o kötüydü diyordu.
Seni başkası için bıraktı diyordu,
Bütün ağızlar.
Nasıl kinleniyordum.
O masum ellerimle,
Seni nasıl parçalamak geliyordu içimden.
Nasıl boğucu bir duygu bilir misin anne.
Babamda yoktu.
Ne sen,ne o hiç olmadınız anne.
Amcam babam,yengem annem oldu.
Babaannem ve dedemse büyütenlerim.
Bir resmini gösterdiler bana,
Yanımdan hiç ayırmadım onu anne.
Onunla konuştum.
Ses tonunu bilmediğim biri olarak cevap verdi bana hep.
Sonra bir gün,çok yoruldum,
Kızdım,kırıldım ve yine kinlendim.
Onu bir çırpıda yırttım attım anne.
Yıllar sonra yine aklıma düştün,
Hiç çıkmadığın kalbimde alevlendin tekrar.
Seni sordum yine herkese yaş 15.
Daha çocuktum evlendim anne,
Bir yuva kurdum.
Sanki bir evcilik oyunuydu,
Ama gerçek olan seni arıyorduk her yerde.
Dayımı buldum,sonra senin adresindi elimdeki kağıtta yazan.
Karnımdaki bebeğimle sana koştuk biz anne.
Kalbim duracak sanki,kelimeler düğümlü,
Son nefes sanki nefes alamıyorum anne.
Derken,sen geldin, karşımdaydın.
O halimle sana koştum,koştum,koştum.
Sıcacıktın,ama anlayamadığım kadar soğuk.
Yılların soğuğuymuş esen anne.
Kaybolan yılların geri gelmediği gibi,
Yitip giden duygularda geri gelmiyormuş onu anladım anne.
Ben hıçkırıklara boğulurken,senin gözlerin dahi dolmadı.
Kızdım kendime bumuydu aradığın.
Neyse anne,neyse yıllar geçti.
Kızım olmuştu hani cicili bicili,
Şimdi oda yok,
Evcilik oyunu bitti.
Çocuğun çocuğu oldu,onu elinden aldılar anne.
Ve ben çok korkuyorum.
Ya onu yıllarca göremezsem,
Ya oda beni bu kadar özlerse,
Ya ben onu okula götüremezsem,
Ve en kötüsü,
Benim yanıma geldiğinde benimde gözlerim hiç dolmazsa.
Bende kendimi başkalarına adamış olursam,
O ne yapar,o bensiz ne yapar anne???
Yanmaz mı yüreği?
Bana beddua etmez mi?
Söyle anne bunu en iyi sen bilirsin.
Onun yaşadıklarını ben bilecekken,
Hakkımda ne düşünür sen söyle anne.
Söyle anne, söyle,
Bunu en iyi sen bilirsin,tek sen ANNE…