nefis


bitmesin istedim şiir

ezgi...

Bir çocuk tanıdım
Gölgesi çok gelirdi,
Bulut kokar, siste gezer
Işığı giymezdi.

Aynalar bilirdi bunu
Onu göstermezdi.
Su bilirdi
Bir de camlar:
Gülmeyi sevmezdi…

Bazen çocuklar geçerdi yanından
Bazen de kendi
Oyunlar arasından.
Bakmazdı, duymazdı
Ya kanarsa yakalamaçın sayışmasına?
Ya top çarparsa ayağına?
Kulağına misketlerin şıkırtısı takılırsa
Gülmez miydi?

Bilirdi çocuk
Tekrar büyümek istemeyeceğini…

Yeri hep kaldırımlar oldu,
Kalabalık caddelerde
Çocuk seslerinin seçilmediği,
Kendi sesini duymayı da bırakmıştı,
Omzunda boya sandığı taşıdığından beri…
________________

Ayagina top carpmayana kadar ,yüzlesmez cocukluguyla cocuk
hayatin en agriyan yaniyla baslamistir ,bu dünyada yürümeye
bir gün bir ses uyandirmayana kadar ,cocuklugu hep askida kalacaktir
tüm cocuklara ne armagan ettiginizi biliyormusunuz ?
cocuklugu / Kutluyorum böylesine anlam dolu icerigi vede günün hakettigi siiri

sevgilerimle

şiirceydi,güzeldi
saygılarımla.

Yaramız, en onulmaz yaramız...Varlıkları tokat gibi yüzümüze çarpan...Yokluklarından sadece lambaların haberi olan...
O güzel yüreğinizi kutlarım,
SAYGILAR

içimizdeki çocuklar gibidir hayat
şehrin çaldığı çocuklar ne büyütür gözlerinde ?
isyan mı ?
nefret mi ?
keşke onlarada güçleri yetseydi.
bir dilim yaşamak düşer paylarına.

güne düştü şiir..
tebrik ediyorum.

günün şiirini kutlar,
yazan yüreğe saygılar sunarım.

yürek yarasıdır...çaresizliğimiz ve toplumsal yetersizliğimizdir...

tebrikler ve selam ile...aşk daim olsun...cg

Bir çocuk tanıdım
Gölgesi çok gelirdi,
Bulut kokar, siste gezer
Işığı giymezdi.
----

duyarlı kalem ilk girişte vurdu sanki...
o çocuk bana hiç yabancı değil;
kalemi elime ilk aldığımda amatörce ona yazmıştım

güne gelmesi şiirle tanışmama vesile oldu

hakkettiği yerdedir
yürekten kutluyorum şair.

biraz yalpaladı çocuk, büyümüşlüğünün karanlığına astı suratını
sevmekten vazgeçtiği gündü son günü, çocukluğu ve onu

tebrikle

toplumsal kanayan yaralarımız...


sevgim saygım tebriklerim günün şiirine.. değerli şairine...

Yanağını pencereye dayamış
Karşı sokağa bakıyor çocuk
Mor entarisinden sızıyor yürek tıpırtısı
Elleri beyaz bir limon çiçeği
Gamzelerinden dokunuyor hayata

Yoldan bir adam geçiyor, kırkında
Yanında bir oğlan beşinci sınıfta
Hüzünlü bir şarkı söylüyor
Bal gibi tatlı söylüyor
Mavi gömleğinin omzunda
Ay ışığıyla serçeler yıkanıyor

Kelimeleri kalmamış sorulardan
Yaralı dizlerini saklıyor
“Hiç acımadı ki” diyor
Penceredeki yanağı yaşlı kız
Bir de gece ona inanmış gibi yapıyor


selam saygı ve muhabbetlerimle

Dünyanın sokaklarında gezinen bir seyyah olsa; simyacı amacını sırtlayıp o dileğe adasa hayatını.
Ve her dolaştığı sokaktan o üç, beş boyacı sandıklı, büyümüş çocukları toplasa.Atıp heybesine
götürse bilinmedik bir evrene.İnan bana orada barışın, erdemliliğin ve sevginin ülkesini kurarlardı.

Ne zaman ; tırnakları arasında ayakkabı boyası rengine batmış oyun heyecanın görsem bir çocuğun o seyyah'ın henüz doğmadığını düşünüyorum. Bir gün o seyyah'ın doğacağını ve simyacı amacını güderek dünya sokaklarında aranacağını dileyerek duyarlılığın için teşekkürlerimi sunuyor, kalemini yüreğindeki sevgi cilalarıyla cilaladığını görmekten mutluluk duyduğumu belirtmek istiyorum.

Sevgilerde kal.....

bilirdi çocuk... büyümenin güzellikleri nasıl bitirdiğini
keşke büyükler! de bilseydi çocukların değerini
şair emek vermiş şiir yazmış. güzel yazmış
kurul da almış çıkarmış şiiri kaldırımdan gözümüze sunmuş. varolun kurul çalışanları. ve şiir yazan şair
hepinizi kutlarım

Verilmek istenen mesaj, anlatım biçimi, şiirsel dil kullanımı, herşey yerli yerinde, başarılı bir şiir, seçkiyi kutluyorum, saygılarımla...

Yeri hep kaldırımlar oldu,
Kalabalık caddelerde
Çocuk seslerinin seçilmediği,
Kendi sesini duymayı da bırakmıştı,
Omzunda boya sandığı taşıdığından beri…
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Tamamıyla çok çok güzel bir eserdi,
En çok finali, finali bir başka lezzetteydi.
Şiiri ve şairini yürekten kutlarım.
Saygılarla.

anılan çocok hayatı kadar yalın...sanki özellikle süslemelerden uzak tutulmuş..
kendi gerçeği ile buluşturulsun okuyucuyla diye kaleme alınmış..
buna rağmen çokgüçlü noktaları yakalamış bam teline dokunan...

güne düşen şiri ve yüreği kutlarım...

sevgiler

Çok güzel sevgili şair. Çocuklar bilirler tekrar büyümek istemeyeceklerini. :(

parlamazsa para yok ağabey
diyen… eli yüzü boyalı
paçası yırtık
ömrü yamalı boyacı çocuk
hayallerini ayakkabı bağcıklarına bağlar
cilaya bulaşmış parmaklarıyla

ah o çocuklar
hayalleri bile ellerinden alınan
umuduna pranga vurulan
minik yavrular…
/
/

hayatın kendisiydi şiir/kendimiz gibi olan yüzümüzde


seçici kurula ve şiiri yazan şair’e sonsuz teşekkürler


selam ve saygıyla

anlamı büyük ,dolu dolu şiirinizi canı gönülden selamlıyorum
duyarlı yüreğiniz var olsun

saygımla

ah çocuk yoksa sen ben miyim...

çok anlamlıydı, teşekkür ve tebriklerimle...

Yeri hep kaldırımlar oldu,
Kalabalık caddelerde
Çocuk seslerinin seçilmediği,
Kendi sesini duymayı da bırakmıştı,
Omzunda boya sandığı taşıdığından beri…

yüreğinize sağlık..kutlarım.sevgiler......

Aynalar bilirdi bunu
Onu göstermezdi.
Su bilirdi
Bir de camlar:
Gülmeyi sevmezdi…

Ezgi kalem,

Şiir öylesi anlamlı ki, ve abartmadan demagojik kullanımlardan uzak ve yaşamın gerçeğini çıplaklığıyla anlatan dizelerini ilgiyle ve şiire olan değerle okudum.
Ruh halini gözlemlerinle öylesi belirtmişsin ki şiirde bunu hissetmemek imkânsız.
Günü fazlasıyla hak eden kaleme tebrikler.
Sevgiyle ve esen kalın.
Şiirle…

Hep şu görüntü dikta etmiştir ömrüme; biri mendil satıyor kent kalabalığında tıkış tıkış arabalar arasında, diğeri ona bakıyor anlamsız, düşüncesiz, farkındalıksız. Ahiretin adaleti olsada yerküredeki anamalcıların vicdanı ve korkusu yoktur çünkü Tanrıya inanmıyorlar..


Eskidji tarafından 5/9/2009 1:37:54 AM zamanında düzenlenmiştir.

duyarlı yüreğinize sağlık.
güzeldi.umarız yakın zamanda o manzaralar şiirlerde kalır.

Bilirdi çocuk
Tekrar büyümek istemeyeceğini
.............
güzel ve duyarlı bir şiir...
bir çok şiirimde büyüme demiştim çocuklara
ama yaşamın akıntısana engel olunamıyor.
tebrikler

Kanayan bir yaramız, çalışan çocuklarımız...
Sizleri, Edebiyat Defteri'ne bütün doğallığınızla, şiirselliğinizle alıp getiren yüreği kutlarım.

Günün şiiriyle hoşgeldiniz aramıza.

Saygım ve sevgimle.


Erdoğan Bakar tarafından 5/9/2009 2:00:26 AM zamanında düzenlenmiştir.

yüreginize saglık
kaleminize saglık saygılar...

Kutlarım.
Saygılarımla.

Yeri hep kaldırımlar oldu,
Kalabalık caddelerde
Çocuk seslerinin seçilmediği,
Kendi sesini duymayı da bırakmıştı,
Omzunda boya sandığı taşıdığından beri…


anlamlı dizelerdi yürekten kutlarım
saygılarımla...

Merhaba dost,

İçindeki çocuk hiç büyümeyecek
Hep hasretle bakacak bilyelere
evet
sanırım
gülmeyecek...

Güzel bir konu işlemişsiniz. Kutlarım o güzel yüreğinizi...
Sevgilerimle.

Acıttı içimi..

Kutladım yazdıran yüreği..

Saygımla

böyle bir çocukluğu kim yaşamak ister ki ?

sosyal manzaralarımızdan ne yazık ki

güzeldi aktarış şiirde
kaleme sağlık
sevgiyle...şiirlerle kalın