.........“Her sevileni bir sevdiren vardır”
Bağını sel alsa aşkına diren.
Kimseler duymasın, olmasın gören!
Ve her sevileni vardır sevdiren,
Gönül ver gireyim, yansın tövbekâr..

Ağlamayı bağışlar da Yaratan
Asla şüphe duymaz yüreği atan
Ona sema zikir, yeryüzü vatan
Aşka taç öreyim, yansın tövbekâr.

İki gözüm yaş döküyor çay gibi
Aklım idrak etmez, fikrim zay gibi
Felek vurmuş, eğilmişim yay gibi
Dua göndereyim, yansın tövbekâr.

Nedense beladan kurtulmaz başım
Şiir benim suyum, ekmeğim, aşım
O bende ben onda ayrılmaz eşim
Her köyde töreyim, yansın tövbekâr.

Sırlı günde saklanmaya yer lazım
Derin derde dayanmaya er lazım
Görmek için gözde derman, fer lazım
Evet ben küreyim, yansın tövbekâr.

Kulak ver, bir dinle dünyada yas var
Lalede bir çalım, sümbülde süs var
Ak gülün başında kırmızı fes var.
Göz ver ki göreyim, yansın tövbekâr.

Eylül 2004
Zülfikar Yapar Kaleli