Tuzunu içtim denizin, mavi gözlerine batmasın diye.
Usta değildi yelkenciliğim, alabora oldu mevsimler

Şehirler dolusu yaşam battı yüreğim de.

Ne çok köpek balığından tayfalarım vardı, yunus kılıklı
Ne çok sahte elbise satan mağazalar açmışlardı, hayalleri küçülten
Yağmurdan terziydi beklediğim, çöl yağdı denizin üstüne

Arka sokaklardan kaçtı ırmaklar.


Denizlerde geçen tüm masallar derinlerde biterdi
Büyürdü küçük balıklar, dalgalar, büyük balıkları boğardı.

Rotası ,sevdaya liman.

Küçüklükler büyüdü masallara inanmaz oldu büyükler
Büyük balıklar derinliklerden denizin yüzeyine çıktı
Tuzunu içti deniz mavi gözlerimin, ölüm müziği çaldı dalgalar.

Kocaman felsefi kelimelerden kurulu nice akımlar besteledi içinde
Büyük balığın küçük balığı yuttuğu, sözde başarıya yol gösteren

Oysa yalnızlık büyük balığın küçük balığı öldürmesiyle başlamıştı.
Yaşam bir buğday tanesinin bölüşülmesiydi aslında.