DERİSİ GERİLMİŞ GÖKYÜZÜ

gözlerini kırpmadan
büyümek istercesine cesur
diyelim ki en zor olanı seçmekti hayat
bu mavi gölgenin altında
provasız uçan kuşlar gibi
barındırıp içimizde bir sürü umutları
dara düşmüş yalnızlığımızda bile
iyi dileklerimiz olurdu yalansız

şöyle basıldığı zaman toprağa
bir ses duyulurdu gökyüzünden
binip dellenmiş bir rüzgarın terkisine
özgür bir gecenin tutsağı olurduk

zulmün bağrında
şafaklar sökülürdü penceresiz evimizde
vurulurdu gölgelerin acıyan yanlarıyla
taptaze yaprakların ömrü tüketilirdi
örülürdü kalbimize
birbirini tutan çivilerle
güneşimiz kolumuzda türküler okurduk
elinden yakalayıp okyanus olacak derelerden

bundandır belki de aksiliğimiz aklımızdaki ölüme

medetsiz beklenirdi rüzgar serinliği
aşırdığımız günleri saymazsak eğer
ve kanımızın mahzunlaştığı zamanı bırakırsak bir kenara
önce hayal gibiydi düşündüren mevsimlerde
yok gibiydi ışıtan yanı filan
ne zamanki yıldırımlar düştü habersiz
kıyılarında dalgalar olup
sadeleştirerek zamanın tortusunu
kanatarak kabuk tutmuş rivayetleri
velhasıl ne varsa insana uygun yani
gelecek asırların şaşırtan gücüyle
yaratırdık derisi gerilmiş gökyüzünden
eskimiş bu dünyayı yeniden