5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1213
Okunma

Kirpiklerine gizlenen akşam güneşi
Lacivert kuytu denizler
Ceylan gözlerinden derlediğin
Menevişli gülüşlersin
Hangi mevsimi çıldırttığı bilinmese de
Bakışların bir türlü çözemediği
Papatyalı binlerce yıldız inmiş
Sevda yüklü yüzüne
Baharlarını giyinip gelen sevgili
Düşen her yaprak bir hazan başlatır
İncinmişliklerin uğurladığı yollarda
Nasıl hatırlamazsın İlhan Büyükcebeci’yi
Ömrüm dağbaşlarında çoban ateşlerini özler
Günler birbirinin aynı, yalnızlıklar
Sen, bulutlara küskün bir yağmur damlasının
Topraktan uzak kalışlarını andırırsın hep...
N u r i D a ğ d e l e n