Çarşı, pazar gezerken, şaşırdım ben yolumu.
Pahalılık çarkına, kaptırdım ben kolumu.
Sade ben mi yaşadım, ülkem yaşar durumu.
Fakir yoksul ezilir, zenginlerse yaşıyor.

Şimdi kışta başladı, odun kömür de lazım.
Doğalgaz da zamlandı, şaşırdı benim halkım.
İşçi, memur, emekli, bunlar ülkemde lazım.
Fakir yoksul ezilir, zenginlerse coşuyor.

Bir kriz yaşanıyor, ulusal bu diyorlar.
Fabrikalar kapanır, işçi çıkartıyorlar.
Dövizler de yükseldi, zengin olur simsarlar.
Fakir yoksul ezilir, zenginler seviniyor.

Hırsız arsız çoğaldı, intiharlar artıyor.
Yolsuzluk yapanlarda, paraları kapıyor.
Petrol ucuzluyorda, benzin ucuzlamıyor.
Fakir yoksul ezilir, yönetenler bakıyor.

Şimdi çarşaf modadır, türbanda oldu moda.
Mollalar baş tacıdır, gericilikse yolda.
Siyaset çok yozlaştı, hem sağda hem solda.
Fakir yoksul ezilir, beyler nutuk atıyor.

Nereye gidiyoruz, şaşırmış mazlum millet.
Kamu malı satıldı, fakir oldu bu devlet.
Borçlar gırtlağı aştı, yabancı yaptı servet.
Fakir yoksul ezilir, işsizlik çoğalıyor.

Vermiyor emekliye ve memura üç kuruş.
Adamı olanlarda, müdür müsteşar olmuş.
Yeni yetme zenginler, çoğu armatör olmuş.
Fakir yoksul ezilir, ülkemiz geriliyor.

Bulunmaz kumaş gibi, sade bunlar biliyor.
Kömür erzak vererek, yoksulu kandırıyor.
Her gün şehit tabutu, anarşide artıyor.
Uzatma türkmendağlı, bunlar yürek dağlıyor.

HİLMİ CAN.
4.ARALIK.2008
(2140)