4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1784
Okunma

GÜL VE ÇİMEN
Kaybolmaya razı oluyorum
her gülüşünde.
Dikensiz ve yapraksız
karanfil kopartıyorum
gözlerinin çimen yeşilinden.
Toprak yenileniyor saksılarda
Ne kadar güzeldi kadınlar
baharın müjdesini fısıldadıkça kulaklarına
Yeniden doğuruyor beni hasret
Bir sonraki sabahlara...
Ellerin yazdan kalma
Daha beyaz,daha sıcak
Pembe bir kalbin vardı
Kiraz ağaçlarına dallarını kıskandıracak
Bu hasreti ben istemedim
Sen ve özlemlerin dolan
Zamanlara katlanmayı da...
Yeniden yazmaya başladım,
Yarım şiirleri
cüce bir palmiyenin altında unutarak.
Şairim,seyyahıyım kalbinin
Her gülüşünde
GÜL OLUYOR ÇİMEN
kayboluyorum
Gözlerinin yeşilinde....
Faruk ÇUKUROVALI
5.0
100% (1)