106
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
4262
Okunma
Yine sevda yelleri, tersinden mi esiyor?
Dalgalanmış saçların, hiç bana bakmıyorsun.
Kar yağdı umutlara, sevgiler buz kesiyor,
Dondu mu yoksa gönlün? Bu yana akmıyorsun!
Hayalim tozlu rafta, sus pus oldu dillerim,
Birer birer soldular, bıraktığım güllerim.
Mahşer günü yakana, yapışacak ellerim,
Sinende gül olayım, niye bırakmıyorsun?
Yıldızlardan Zühre ol, her gece ruhuma dol,
Bana gelmeyen yollar, inan ki hep eğri yol.
Ya düşüncemden yok ol, ya ebedi benim ol!
Goncayım dallarında, döşüne takmıyorsun!
Davacıyım kalbinden, divan kur hükmünü ver,
Ben seni istiyorum, gönlüme gel her seher.
Ne olursun, çaldığın umudumu geri ver!
Sensiz bî-tab şaşkına, bir ışık yakmıyorsun!
Görmüyor gözün beni, esip savuruyorsun,
Gücün bana yetiyor, hep bana vuruyorsun.
Sen Leyla’nın köşkünde, hükmünü sürüyorsun,
Gariban gönüllere, seyrana çıkmıyorsun!
Şu yaptıkların var ya, kaderimin oyunu.
Niye böyle oluyor, tüm sevenlerin sonu?
Ümit’in oldu mecnun, çölde arama onu!
Bir kez kendine gelip, kalbine bakmıyorsun!
Ankara – 20.04.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Şiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç İNAL Hanımefendiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
5.0
100% (1)