7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1938
Okunma
Geçti ömür boş boşuna,
Vaz geç gönül bu sevdadan.
El çek benden, git işine!
Yaşayan bir hiç olmadan,
Kendine gel, geç olmadan...
Yalanı var, dolanı var,
Yarı yolda kalanı var.
Rezil-rüsva olanı var!
Kirli bohça açılmadan,
Kendine gel, geç olmadan...
Yetmedi mi ey muhannet?
Her attığın tam isabet.
Eden bir gün bulur elbet!
Başa durup seçilmeden,
Kendine gel, geç olmadan...
Civanı var, namerdi var,
Hem dermanı, hem derdi var.
Çakalı var, aç kurdu var!
Kesilmeden, biçilmeden,
Kendine gel, geç olmadan...
Sen bir garip Yesari’sin,
Kainatın beşerisin.
Semavattan içerisin!
Dört olur mu, üç olmadan,
Kendine gel, geç olmadan
Orhan BÖRÇEK(Ozan YESARİ)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz