yüzdün hiçliğe,
yüzdün ölümüne
yüzdün ardına bakmadan...

büyüdükçe büyüdü öfkeleri,
ve içtikçe içtiler kana susamış yırtıcılar gibi.
nefret ediyorlardı yaşamdan
yaşamaktan ve yaşatmaktan...

masumiyetin çekti onları sana,
kirlenmemişliğin.
geldiler peşin sıra
nefretin gücüyle beslenip
geldiler biteviye

ışığın çekti onları sana,
tıpkı lambaya üşüşen böcekler gibi
üşüşmek istediler altın memelerine yine
bilirlerdi
sen yine susardın.

alay edip gülmek için
değil bu defa
küfürler yağdırmak için
hiç değil
yok etmeliydiler seni
temizliğini ve asaletini.
fesatlığın aciz köleleri
zafer istiyorlar egolarına.

Yine yüz sonsuzluğa
Yüz ölümsüzlüğe
Ne Neruda kalır geride
Ne ayyuka çıkan manifestolar
Gözlerinde ayışığının parıltıları
Ve dudaklarında kirlenmemiş bir şarkı
Yüz kere geçsende tüm savaşları
Onurumuzun balık etli kahramanı
Yüz dizelerden yüreklere