Bir zamanlar (19 Yaşında iken) Teker teker yaktığım yaklaşık 200 adet şiirden bir tanesini yarım yamalak, bölük pörçük de olsa hiçbir düzeltme yapmaksızın Hatırladığım Kadarıyla aynen aktarıyorum. Kopukluk Mevcutsa Affedile...

Güneşim pencereme küsmeden
Çıkıp da gelsen kadınım.
Hasret takatimi kesmeden
Çıkıp da gelsen kadınım.

Kar çökmeden gönül dağına
Yel vurmadan sevdam bağına
Yaş varmadan ihtiyar çağına
Çıkıp da gelsen kadınım.

Geçer vakit gün ile yıl ile
Çalar söylerim dil ile.
Bir gün bir demet gül ile
Çıkıp da gelsen kadınım.

Belki garip biraz, belki tuhaf
İster aptal desinler ister saf;
Beklentim ne özürdür ne de af.
Çıkıp da gelsen kadınım.

Bakacaklar mı diye kem gözler
Telaşından yürek sızlar.
Tükenir hasret dolu sözler
Çıkıp da gelsen kadınım.

Her zil sesinde hoplayan yürek
Del olur elleri görerek.
Bir gün de sen ’Merhaba’ diyerek
Çıkıp da gelsen kadınım.

Gonca gülüm solup geçmeden
Dalından bülbül uçmadan
Azrail kucağın açmadan
Çıkıp da gelsen kadınım.
...........
.................
.....................
...........................

( 2004 )


Serkan Aktepe