1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
694
Okunma
Gecenin bilmem kaçında dile geldi duygularım.Kelimelerle ifade etmeye çalıştım bende
Sessizce ağladım yine hasretinle,
Kokunu duyamamanın verdiği çaresizlikle,
Sesini duyamamanın verdiği zulümle,
Döküldü gözyaşlarım yarattığım ,
Büyük, zifiri ve acımasız dehlize....
Güzel kızım, biliyorum çok küçüksün
Ama olmuyor ki kuzucuğum
Sensizlik, her şey varken hiçbirşeylik gibi,
Varlık-yokluk dengesinde ki yokluk dengesizliği
Duyduğum en güzel özlem ve en acı duygu bu
Yokluğunda geçirdiğim tüm anlar yürek yarası
Sen değilsin sorumlusu biliyorum
Kimseyide yargılamıyor,suçlamıyorum
Ama bumu büyük Allah’ın bize verdiği değer...
Özlüyorum, seviyorum
Ama gülüşünü bile göremiyorum
Baban...
Cevap Yaz