MUHSİN YAZICIOĞLU HAKK’A YÜRÜDÜ


Sivas Şarkışla’da bir bala doğdu,
Emekledi, kalktı, yola yürüdü.
Elmalı Köyünden bir kavruk çocuk,
Hilâl’in içinde Gül’e yürüdü.

Riya, bühtan, yalan, var mı sözünde,?
Secdenin izleri durur yüzünde,
Ne makam, ne mansıb yoktur gözünde,
Gönüle " Dil " derdi, dile yürüdü.

Tahsil: Yusufiyye, Mamak: Medrese,
O incener, bir vatandaş " Ah " dese,
Düşürdü yurdumu gama, yeise,
Beyaza düşünce, ala yürüdü.

Neden çekti, işkenceyi, illeti,
Çekmedi sineye, bir kez zilleti,
Derdi vatanıydı, derdi Milleti,
Ardında her daim, çile yürüdü.

Hem yiğit, hem mebus, kaç kişi kaldı?
Eza edenleri Allah’a saldı,
Rahle-i tedrîsi Başbuğ’dan aldı,
Açılıp, çağrılan kola yürüdü.

Rabbim noktaladı, bitirdi, faslı,
Özbeöz Türkmen’dir, sorarsan aslı,
Has Türk, Has Müslüman, bir de Kafkas’lı,
" Efendim " dediği kula yürüdü.


01.04.09
İsa KAHRAMAN