Ahhh kara tren ahhhh!!!!
Ne hasretleri vuslata erdirir,
Ne sevenleri ayırırsın sen.
Gün gelir yükün, sevdalı bir yürek
Bazende kahır dolu,umut dolu
Bir heybe olur...

// Ne o genç kardeşim,
Sen’demi sevdiğini uğurladın?
Ne işin var bu tren gar’ında?
Anladımmm...
Sen vuslatı bekleyenlerdensin.
Allah kavuştursun ne diyelim....
Peki ayrılık nedir bilirmisin,
Hiç tattınmı bu duyguyu?
Öyle ya, yaşın henüz genç,
Belkide tatmadın nereden bileceksin.

Ahh ayrılık ahhhhh!!
Ateşten al, kırmızı bir gömlek.
Bu ğömleği ğiymeye
Mangal gibi bir yürek gerek!!!
İnsanın dili lal olur,gözleri dolar
Gitme kal diyemessin....

Sonra göz yaşların sel olur,
Sağanak, sağanak sicim misali,
Süzülmeye başlar ,göz pınarlarından.
Ta’ki yüreğin köz olmuş
Koruna iner yavaştan, yavaştan...

Sol göğsünde, inceden bir sızı kaplar içini.
Yürek talan,yürek sanırsın yanğın yeri..
Sükut’a mecbursundur,
Gitme durrrr!!!
Diyemessin baka kalırsın ardından...

Oysa dönüp ardına bakmaz.
O çoktan köşeyi dönmüştür artık,
Yaban olur, el olur
Seni can evinden vurur
Hele sendede, var ise gurur,
Dön bir ardına bak, diyemessin....

Bilirmisin genç arkadaşım,
Hangi ayrılık bu denli inletir insanı?
Ana’danmı,
Baba’danmı
Yar’danmı?
Yok yok, yorma o güzel beynini
Yaşın genç, belkide bilemessin cevabı....

Haydi sil o göz yaşlarını
Dumanı göründü bak ,tren geliyor
Sevenlerin ğörmesin seni bu halinle
Senin için vakit şimdi
Tamda vuslat zamanı.....

Yapma be cocuk!!!
Bak yine buğulandı göz pınarlarıın.
Sorğular gibi bakma öyle yüzüme
Bilirim meraktasın.
Sana son bir soru,
Belkide kendin bulursun merak ettiğin cevabı
Benim senin yaşında bir evladım var.
Pekiya senin bir annen varmı????