Eski şarkılarda dinledim
İstanbul seni,
Buldum yerlerde,
Siyah,beyaz resmini.

Sokakların çeşmelerin...
Çınarların yanlız, Gülhane’de
Tanıyamazssın kendini
Her yanın berbat halde,

Boğaz ’ının incisi sıra ,sıra
İki yakada bahçeler,
Paşa lar yalı yapmış
Salınır Dürdane ler

İnciler soldu,kayboldu bahçeler
İki yaka beton
Yalı,daireler
Yol bulamza ki geçsin dürdaneler

Kalmadı Çengelköy’ün hıyarı
Kanlıca’nın yoğurdu
İnekler çoktan kaçtı
Oraları boğalar sardı

Üsküdar’ı yağmur almış
Katibim mendil bulamaz
Eskidenmiş o nameler
Katibim kendini bulamaz

Hürmüz’ün yedi kocası
Mazide kaldı
Sağ olsaydı
Kocalarını sayamazdı,

BARBAROS paşalarıyla
Sohbete dalmış bakınır
Boğaz’ın sularına girse
Seferlerden kaçınır

Birkaç konağın kaldı
Koruma altında
Ayakta zor durur
Her an yanma korkusunda

Konakların sarayların
Aynı yerli yerinde
Oralarda bey’ ler oturur
Habire yemede,

Yedi tepenle
Övünür durursun
Onlarında yarısını
Gecekondular aldı

Haliç’in düşünceli
Çamur deryası
Salsan boş çıkar
Balık oltası,

Rahat uyu SİNAN
Ayakta Cami’ler
Benden duymuş olma
Onlarıda deprem korkusu aldı

FATİH at sırtında
Öylece seyre dalar
Nedendir bilinmez
Hep kaşlarını çatar,

İşte böyle İSTANBUL
Seni allayıp pulladılar
Bomba döşeyip altına
Üstünü betonladılar..!