Hangi dermansız yara, ağlatır gözlerini
Bilmez insanoğlu kadrini, kanatır yüreğini
Sürgünlerden döndüğün geceler
Beyaz şafaklar öper ellerini
Savrulmuş kelimeleri ezberler bebekler
Dudaklarında dua niyetine ninni.

Saçılırmış doğan güneşle birlikte
Sonlu olanla olmayanın arasındaki çizgi
Kim gelse dinlermiş ağaç altında
Bitmeyen, soluksuz bir ezgi.

Kavalıyla avuturmuş susuz yürekleri
Ki o yürekler
Çoktan niyetliymiş
Çatlamış toprak gibi
Rahmet rüzgârlarını beklemeyi.

Ah güle naz, bana niyaz
Tut birazcık ellerimi
Ne de olsa dolduracak birazdan
Boş sokakları bir ezan sesi.
O zaman mı bitecek çilenle doldurduğum
Heybetimin azameti.
Dökülecek mi cefalar,

Ah güle naz, bana niyaz.
Tut birazcık ellerimi.
Çoktan niyetlenmişim
Ufkun ötelerini.
Gözlerinden geçebilsem
Öpecek beyaz şafaklar ellerimi.

Hangi dermansız yara ağlatır gözlerini
Bilmez insan oğlu kadrini, kanatır yüreğini.


11.04.2009
Kahraman Maraş