Fırtınalar yeller esti yerimde.
Kendimde doğmadım senin ardından.
Hiç huzur hiç mutlu bulmadım bende.
Kendimde yanmadım senin ardından.

Bu dünyayı akgün birkez görmedim.
Birgün bir geceyi sensiz geçmedim.
Hep ağladım birkez olsun gülmedim.
Çarkımda dönmedim senin ardından.

Kırkyılda bu aklım başta olmadı.
Hiç birşeyle bende yerin dolmadı.
Hasretin büyüdü kalbe sığmadı.
Kendimde açmadım senin ardından.

Paramparça ettin toplanamadım.
Herşey olup kaldın unutamadım.
Mahşer yeri oldun dağıtamadım.
Kendimde akmadım senin ardından.

Kadehler elimde hiç boş kalmadı.
O yüzün aklımdan bir an çıkmadı.
Sensiz geçen hayal rüyam olmadı.
Kendimde durmadım senin ardından.

Yanışıma güneş eş sayılmadı.
Halim kırk mecnunda kırk bulunmadı.
Yok acına ölüm denk tutulmadı.
Kendimde olmadım senin ardından.

Sedat hunkar