Yanmalı cayır cayır ateşlerde!
Aşkı acıyla anlamalı
Ki ayrılıklar olmamalı bir daha...
Alev alev düşmeli üzerine hasret
Ve ihtimal dahi olmamalı,
Aşıkların uzaktan uzağa ettikleri bu eziyet.
Merhamet ey sevda,
Merhamet et!

Yanmalı kor bir demir misali
Ve bir damla suya muhtaç kalmalı yürek!
Bilerek
Ve isteyerek yapılmış ne denli yanlış varsa sevdiğine,
Pişman olmalı gözler,
Sözler af dilemeli dilden.
Söylenen her kelime bir yara açar
Bilmez mi sanki sevenler?
İşte yanmalı deli bir yangın gibi yalandan tutuşan eller...
Gerçek aşk,gerçek kalmalı.

Yanmalı,
Kavrulmalı özlem ve yalnızlıkla geceler,
Pencerelerden yokluk sızmalı odalara!
Bir damla uyku tutmamalı gözleri,
Ağlamaktan yorulmalı
Ama ağlamalı...
Dökülen her gözyaşı daha da kavurmalı yüreği,
Ancak böyle çıkar ayrılığın acısı...

Kolay yetişmiyor ki sevdalar,
Kolay kaybedilsin!
Öyle bir yanmalı ki aşkı oyun sanan eller;
Bir daha kimsenin yüreğine elleyemesin...