Bir havadis duydum yüreğim sızlar
Ağla gönül ağla gün acı gündür
Yoksa kasıt mıdır ey insafsızlar
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Bir ağıt yükselir ’’Sivas elinden
Anadan kuzudan illa gelinden
Maraş dağlarının karlı belinden’’
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Kızılırmak coşmuş kızıl akıyor
Kara bulut gökte şimşek çakıyor
Bu acıya yer gök ağıt yakıyor
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Yıkıldı Sivas’ın gönül dağları
Açmaz oldu mor sümbüllü bağları
Çilelerle geçti gençlik çağları
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Bir bülbül misali âşıksın güle
Gülün kıymetini âlemler bile
Vatandaş Muhsin’e cenneti dile
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Bahane olamaz dumana sise
Yol ver dağlar yol ver Muhsin Reise
Yolun cennet yolu değil hapise
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Gönüller bir oldu yolunu bekler
Unutulmaz harcadığın emekler
Kaldılar babasız yetim bebekler
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Ey Alperen ‘dinim yücedir benim
Muhsin bey dilimde hecedir benim
Reisime kurban olsun bu tenim’
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Uyuma Türkiye’m uyuma uyan
O’dur Türk halkının sesini duyan
Hatırla Muhsin’i derdine dayan
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Görüyoruz yarınları uzağı
Tükenmiyor hainlerin tuzağı
Keş dağına götürdüler kızağı
Ağla gönül ağla gün acı gündür

Zeki Tombul Maraş dağları çetin
Bir anda ezildi kemiğin etin
Çoktur gönüllerde senin kıymetin
Ağla gönül ağla gün acı gündür

ZEKİ TOMBUL