Yalnızlığımı yaşıyorum
Soluk almamacasına
Nefsimle kavgam var
Acımasızca
Kıyasıya
Vay ki vay

Dedim ya sana
Törpülenmeli
Budanmalı
Köklenmeli hatta
Fakat ne yazık ki
Boşuna bir say

Çokluklar içinden
Kaçmalı beden
Ene yok olmalı
Bu gurur neden
Ey asi benliğim
Vazgeç keşmekeşten
Yeter artık cay

Varlık aldatmaca
Yaşantı yalan
Gerçekten yaşayan
Vahit Kayyum Hay

Eserlerimde harfim
Dünyada konuk
Kentimde sayı
Semtimde sakin
Sokağımda komşu
Evimde gölge
Işığım sönük
Bavulum hazır
Yönüm kıbleye dönük
Yüzüm Berzaha nazır
Hak’la hâk arası
Biteviye Say

Pencereler kapalı
Panjurlar inik
Kahverengi perdeler
Işığa düşman
Tüller geride kalmış
Üst üste binik
Güneş yıldız ay

Aldanma bana
Bakma bu yana
Siluetim silik
Görüntüm karanlık
Varlığım sanal
Aynada hayal
Yücelerden kopan
Minicik helik
Gerçeği yansıtan
Güçlü kişilik
Parlayan bir say

Şimdilik burada
Misafireten
Hayatın ucuna
Öylesine ilişik
Emaneten
Bir elimde şiir
Bir elimde çay

Akşamdan sabaha
Zifiri zindan
Sağanak derken
Arada şimşekler
Bir anlık zaten
Yenen zehir zıkkım
Giyilen kefen
Serapa yalnızlık
Ve sadece ten
Beni yoktan say

Onur BİLGE