Sen de gülsene bana bağıra bağıra.
Gördün işte konuşamıyorum,
Dilim tutuldu, anladın.
Sen de gülsene bana bağıra bağıra.

Koşarken ayağım takılmıştı, düşmüştüm.
Beni sevmiyorsun diye hayata küsmüştüm.
İşi-gücü boşlayıp bayılana kadar içmiştim.
Hepsini hatırlıyorsun, biliyorum.
Ne duruyorsun bana gülsene bağıra bağıra.

Unut denilen aşkı unutamıyorum;
Yüreğimin içine kilitledim duygularımı.
Çocuklar gibi surat yapıyorum.
Şikâyet ediyorum seni yalnızlığımda.
Söylüyorum işte yaptıklarımı.
Sen de gülsene bana bağıra bağıra.

Kuşların yuvasını bozmuştu arkadaşım
Ve yirmi yıldır onunla hiç konuşmadım.
Onu babasına söylediğimde,
Gammazlık yaptığım için azarlanmıştım.
Sonra arkadaşım gülmüştü halime.
Sen de gülsene bana bağıra bağıra.

Aynaların karşısına geçip rol yapıyorum.
Kimseler görmediği vakit gülme mimiği çalışıyorum.
Hayır, yapamam, dediğim her şeyi zorunlu yapıyorum.
Ağlamak, gülmek arasında umutsuz kalıyorum.
Sana pusulamı kaybettiğimi anlatmaya çalışıyorum.
Sen de gülsene bana bağıra bağıra.

Elbiselerim çabuk kirleniyor,
Elimi ıslatıp çamurunu, tozunu siliyorum.
Ayakkabım delik ve görünmesin diye
Aynı renk çorap giyiyorum.
Bak görüyorsun, belli olmuyor mu?
Sen de gülsene bana bağıra bağıra.

Sorun değil karşılıklı olmamız.
Bu ilk değil biliyorsun;
Birazdan yine terk edersin beni.
Gitmeden önce bul diyorum neşeni.
Üstelik param pulum da yok benim.
Sen de gülsene bana bağıra bağıra.

Doğduğum günden beri Mutlu benim adım.
Bir adıma, bir de şu halime bak.
Bu çelişki sana komik gelmiyor mu?
Şapkamı kaldırayım saçlarıma bak istersen…
Ben böyleyim, ama istersen yine söylerim.
Sen de gülsene bana bağıra bağıra.