46
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2979
Okunma

Güneş yine batıyor, engin ufuklardan..
İçimden türlü türlü hisler geçiyor.
Oysa gökyüzü habersiz ayrılıklardan,
Ruhumun girdaplarından iniltiler geliyor .
Yoruldum artık,sonu gelmez vedalardan,
Güneş yine batıyor engin ufuklardan…
Yorgunum, yorgun gecenin ağırlığı üzerimde..
Evim ne sakin,sokaklar da ne sakin öyle.
Etrafı seyretmek için tüm gücüm gözlerimde.
Haydi gece ne olur, bana bir ninni söyle.
Uyuyayım,tüm insanlar gibi sessizliğinde..
Yorgunum, yorgun gecenin ağırlığı üzerimde…
Ve gün bitiyor,artık uyumalıyım..
Belki biraz rahatlarım rüyalarımda.
Yalnızlıktan başka da dostlar bulmalıyım.
Kim bilir dostlarım hangi diyarlarda..
Aramalıyım, hiç bıkmadan aramalıyım.
Ve gün bitiyor, artık uyumalıyım…
.........1994, Çanakkale..Mürsel Emre DOĞAN...