3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1141
Okunma
Sabahtan ümidi keser ya ufuk
Karanlık kollarla sarınca gece
Bir anne nuruna ağlar bin çocuk
O ışık gözlere varınca gece
İçimde yalnızlık yakar kederi
Denizi ürkütür acımın teri
Gönlümde çıbanlı en hassas yeri
Cellât körlüğüyle yarınca gece
Zorsa da yaşamak vazifemizken
Geceler isyana çıkan bir izken
Ah ahh sevdiceğim bir de sensizken
Nasıl yaşanacak ahh bunca gece