iç çekiş gölgesi meşhur bir deli Foça
görmeyen gözler sevişir yalın ayak
dövülmüş dibek kahvesi pişen fincan
suçsuz yanık dudaklara mahzun dokunur
son kez damakta kalan tad ile
divane uzun saçları balık kokar
sarı sosyete kedisi dolanır dibinde dillenir

mor begonvil sarılmış taş evler arası
zeytinyağlı börülce sarımsak kokan
fesleğen saksıda cam önü kalabalık
deli göğü kucaklamış rüzgar taşır çıplak ayak
ne kaktüs dikeni batar ne çileği bulaşır
dağ emrine seyir defteri karalar karatası
siren kayalığı erer huzura gün-eşi
destan anlatır kadın sesine abaza dalgalar
dolunay ve gece üşüyen ten uğultulu
bir bakışı yel uçurum ufku yer gök çalar
yakamoz isyanı şarabi sessizlik titrek
olmayan kapısında yatan sarhoş üç beş yalnızlık
çatlak dudağı kanar öptükçe tuzlu yanık teni
derin mavi dem deniz yıldız toplar tesbihe
döner ardını bakma sızın önde gider
sandık paslı kilit anahtarı ıslak kuma gömüt
bir ada ki firari akla tek limanlı sığınak

fındık dalları köz yüreğinde -O- deniz büyütmüş
teknelere sevdalı deniz küs damlası düşmüş göze


tuza yatmış dil söylesene deli adını



Zeynep Tavukçu 5/4/7