İki dudağımın arasındaydı aşk,
Fısıldadım geceye,
Tembihledim rüzgâra,
Ulaştırsın fısıltılarımı sana,

İki dudağımın arasındaydı aşk,
Gönlümde iki deniz,
Sen boğuluyordun kendi denizinde,
Kalakalmıştım çaresiz,
Ben bilmiyordum yüzmeyi.
Sen sevmesini...

İki dudağımın arasındaydı aşk,
Senin için saklanan,
Kimselere söylenmeyen,
Bir cümleydi aslında,
Her kelimesi sana özeldi,
Sevmeler bir yanda dururken,
Sevdin sen yalancı sözleri,

İki dudağımın arasındaydı aşk,
Düş olunca gecede sende gizlenen,
Gerçekliğinde ancak sana söylenen,
Yokluğunda ızdıraptı bana,
Sensizlikti beni saran beyaz kefen,
Öldürdün beni bakışlarında,
Bendim sözlerinden silinen.

İki dudağımın arasındaydı aşk,
Paspas aynı yerde, anahtarı gizlerken,
Aralık kapılardan hayalin girerken,
Saçlarını okşayıp huzurum içine dolarken,
Bir nağme gibiydi uykularına eş,
Sen türküsüdür bence söylenen,
Hala sen üstüme doğan güneş,

İki dudağımın arasındaydı aşk,
Defalarca sana sadece sana söyledim.
Kapadın kulaklarını tüm seslere,
Yalanlar boyarken gözlerini,
Ölümün acısı sürülürken dudaklarıma,
Canım nasıl yanıyordu sevgili,
Beni saran yokluğunun ortasında,
Seni damlatıyordu bu adamın gözleri,

İki dudağımın arasındaydı aşk,
Sen ne sahiplendin kimsesizliğimi,
Ne sahiplenilmenin değerini bildin,
Rüzgârla tohumunu ekip gittin,
Ben hayalinle ölüm biçtim.
Aslında dudaklarına hasretti aşk,
Bir öpüşte gizlenirken sonsuzluk,
Ateşe taş çıkartıyordu hasretim,
Bir adımdan daha yakındın sen,
Uzansan aşkı öpecektin.

BAKİ EVKARALI