" Bir üçgen kurdum
ve parmaklar
Kenarı keskin rujlu dudaklar"

Kimsesiz çocukluğumdan koptum
Çırpınışlarımla açılırken kahverengiliğim
Annem sandığım görevlilerin koynunda
Parlayan yıldızları seyrettim

Her akşam karanlığında yumdum gözlerimi
Annemin makyaj malzemelerini sürdüm
Topuklu ayakkabılarıyla,
Paytak paytak yürüdüm.
Mum isinde dağılan oda boyalı yavrusu oyunda
Sıcak koynunda hassas tenimi temizlerdi
Ve sıcak suda oyunlu banyolarım olurdu...
Sabah oldu uyan ufaklık.
Yine düş
Yine düş

Zaman aktı büyüdü ufaklık...
Yabancı bir dünya
İnsanlar, karmaşa,duygular

Sert öğretmenler yok
Yada annem ne zaman gelecek diyen çocuklar...
Her şey kendi başına
Hata yapsam...
Omzunda ağlayacağım annem kayıp hatıralarımda

Kalın kabuk bağladı saflığım
Kimsenin göremeyeceği kadar
Şimdi kimsesizliğimin verdiği,
Annesizliği hüznü yalnızlığı ağlayışları
Odamda ki mumun dumanına bıraktım

Saçlarımı yaptım, kalemimi çektim.
Kıyafetlerde oldu
Soğuk yağmurlu duygu sokaklarımda
Annem gibisi yoktu...